در کتب معتبر اهل تشيّع و تسنن ، روايات فراواني وجود دارد که رسولخدا صلی الله علیه و آله فرموده است : «مُحِبّ امامحسن و امامحسين ، مُحِبّ من است و هر کس که مُحِبّ منباشد ، مُحِبّ خداوند است . دشمنان آنان ، دشمن من هستند ، هرکس که دشمن من باشد ، دشمن خداوند است» .
در اين رابطه به چند نمونه از روايات اشاره ميکنيم : ابوهريره گويد : «خرج علينا رسول الله صلی الله علیه و آله و معه الحسن و الحسين . . . فقال : رجل يا رسول الله انک لتحبهما ؟ قال رسولالله صلی الله علیه و آله من احبهما فقد احبني و من ابغضهما فقد ابغضني» . روزي پيامبر صلی الله علیه و آله به همراه حسن و حسين از منزل بيرون آمد ، مردي گفت : اي پيامبر خدا! آيا اين دو را دوست ميداري ؟ ! پيامبر صلی الله علیه و آله فرمود : هر کس اين دو را دوست بدارد ، مرا دوست داشته ، و هر کس اين دو را دشمن بدارد ، مرا دشمن داشته است» . سلمان فارسي گويد پيامبر صلی الله علیه و آله فرمود : «الحسن والحسين ، من احبهما احببته و من احببته احبه الله و من احبه الله ، ادخله جنات نعيم و من ابغضته ، ابغض الله و من ابغضهالله ، أدخله جهنم و له عذاب مقيم» . کسي که حسن و حسين را دوست بدارد ، من او را دوست ميدارم ، و کسي را که من دوست داشته باشم ، خداوند نيز او را دوست دارد ، و هرکس را که خداوند دوست داشته باشد ، او را وارد بهشت برين ميکند و هر کسي را که من او را دشمن بدارم ، خداوند او را دشمن خواهد داشت ، و هر کسي که خداوند او را دشمن بدارد ، او را داخل دوزخ ميکند . »
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
نویسندگان
آرشیو
آمار سایت